دوات آنلاین-غزل شماره 39 حافظ را بخوانید:
باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است/ شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است
ای نازنین پسر تو چه مذهب گرفته‌ای/ کت خون ما حلالتر از شیر مادر است
چون نقش غم ز دور ببینی شراب خواه/ تشخیص کرده‌ایم و مداوا مقرر است
از آستان پیر مغان سر چرا کشیم/ دولت در آن سرا و گشایش در آن در است
یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب/ کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است
دی وعده داد وصلم و در سر شراب داشت/ امروز تا چه گوید و بازش چه در سر است
شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم/ عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است
فرق است از آب خضر که ظلمات جای او است/ تا آب ما که منبعش الله اکبر است
ما آبروی فقر و قناعت نمی‌بریم/ با پادشه بگوی که روزی مقدر است
حافظ چه طرفه شاخ نباتیست کلک تو/ کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است
12jav.net