معرفی لاکچری‌ترین میوه‌های جهان

دوات آنلاین-شاید شما هم یکی از آنهایی باشید که در جمع‌های خانوادگی و دوستانه از گران‌شدن میوه گلایه می‌کنید و قیمت زردآلو و گیلاس و ... را در محل خودتان با دیگر جاها مقایسه می‌کنید اما بعضی هستند که اصلا از این میوه‌های معمولی نمی‌خورند. میوه‌های لاکچری که خیلی‌ها نام‌شان را هم نشنیده‌اند مدت‌ها است که در بازار ایران موجود است. با این میوه‌ها آشنا شوید:

اول: رامبوتان

به رامبوتان، تاژین و مژکی هم می‌گویند اما به هر حال نام علمی‌اش 'Nephelium lappaceum' است و در واقع درختی است با اندازه متوسط که در مناطق گرمسیری و استوایی رشد می‌کند و در جنوب شرق آسیا مانند مالزی، اندونزی و تایلند زیاد دیده می‌شود.

رامبوتان گرد و گاه بیضی و قطرش سه تا شش سانتیمتر است که روی خوشه‌های دو تا ده تایی قرار دارد. پوست آن پوشیده از مژک و معمولاً به رنگ سرخ است و  هستهٔ آن قهوه‌ای شفاف و به قطر دو تا سه سانتیمتر است.

این میوه دو رنگ دارد البته قبل از رسیدن سبز روشن است اما بعد از آن در دو رنگ زرد و قرمز دیده می‌شود. رنگ زرد آن هم ترش و هم شیرین دارد اما قرمزها همه شیرین هستند. در مجموع مزه رامبوتان شبیه انگور است.

این میوه کلی خاصیت دارد. هر یک عدد آن حدود 60 کالری دارد و سرشار از کلسیم ، منیزیم و پتاسیم  است. ضمن این‌که یک داروی ضد کرم است و برای رفع اسهال و اسهال خونی مناسب است و جوشانده پوست آن برای درمان برفک به کار می رود.

دوم: کام‌کوات

کام‌کوات  یک میوه چینی است که به آن پُرِنجی هم می‌گوید. زادگاه اصلی این میوه که جزو مرکبات است کوه‌های جنوب شرق چین محسوب می‌شود اما در شمال ایران خودمان هم کاشته می‌شود

طعم این میوه زمستانه – بهاره با مرکبات دارد و ترش است البته بیشتر با آن مربا درست می‌کنند.

زمانی که میوه کامکوات را برش می‌زنیم ظاهری شبیه به یک پرتقال کوچک دارد که پره‌های آن به سفتی به یکدیگر و پوسته خارجی متصل شده‌اند و عموماً یک یا دو عدد هسته در مرکز هر پره وجود دارد. طعم هسته آن، مانند هسته‌های پرتقال تلخ است و هنگام خوردن میوه باید دور ریخته شود.

این میوه که سرشار از ویتامین سی و مس، آهن و پتاسیم است خاصیت‌های زیادی دارد. بهبود زخم‌ها، بهبود گلودرد، کاهش وزن، حفظ سلامت سلول‌ها و کاهش احتمال ابتلا به سنگ کلیه از جمله خاصیت‌های این میوه است.

سوم: سیب ستاره

گیاه "سیب ستاره" بومی غرب هندوستان است و در زمین های پست در آمریکای مرکزی  و نواحی گرمسیری  دیگر مانند جنوب شرقی آسیا نیز رشد می کند. این درخت دارای رشد سریعی است و می تواند تا 20 متر نیز ارتفاع داشته باشد.

میوه سیب ستاره قرمز – ارغوانی، ارغوانی تیره یا سبز کمرنگ  است و پالپی نرم، سفید، با مزه‌ای شیرین دارد و در هر عدد آن 6 تا 11 بذر با پوشش ژلاتینی و مرکزی ستاره‌ای شکل دیده می‌شود.

هر 100 گرم از سیب ستاره حاوی 67.2 گرم کالری، 78.4 تا 85.7 گرم رطوبت، 0.72 تا 2.33 گرم پروتئین، 14.56 گرم کربوهیدرات ها، 0.55 تا 3.50 گرم فیبر، 0.35 تا 0.72 گرم خاکستر، 7.4 تا 17.3 میلیگرم کلسیم، 15.9 تا 22 میلیگرم فسفر، 0.3 تا 0.68 میلیگرم آهن، 0.004 تا 0.039 کاروتن، 0.018 تا 0.08 میلیگرم تیامین، 0.013 تا 0.04 میلیگرم ریبوفلاوین، 0.935 تا 1.34 میلیگرم نیاسین، 3 تا 15.2 میلیگرم اسکوربیک اسید، 4 میلیگرم تریپتوفان، 2 میلیگرم متیونین و 22 میلیگرم لیزین است.

چهارم: جاک فروت

به این میوه جاکویرا هم گفته می‌شود و در جنوب و غرب هند و سریلانکا و فیلیپین و بنگلادش می‌روید. میوه جاک فروت شبیه آناناس، اما از آن شیرین‌تر است. از چوب این درخت به خاطر استحکام بسیار آن در ساخت اثاث منزل استفاده می‌شود.

این میوه بزرگترین میوه درختی دنیاست که وزنش به ۳۶ کیلوگرم هم می‌رسد. طعم این میوه شیرین و شبیه آناناس می باشد اما کم آب تر است . پوست سختی دارد که وقتی باز شود میوه های نارنجی درون آن قرار دارد . بعضی آن را خام استفاده می کنند اما کنسرو آن بهتر است. بعضی هم آن را مانند چیپس سیب زمینی در روغن تف می دهند.

جاک فروت سرشار از منگنز ،پتاسیم،ویتامین ب ،کاروتین،کمی کلسیم و آهن ونشاسته  است و  در طب چینی میوه ای با خاصیت خنک کننده و بسیار مقوی است. ریشه آن برای درمان بیماری‌های آسم و پوست مفید است.

پنجم: یام بری

به یام بری یا یانگ‌ می،  توت فرنگی چینی یا توت فرنگی ژاپنی هم گفته می‌شود و همان طور که پیدا است بومی چین و ژاپن بوده و بیشتر در مناطقی در یانگ تسه در قسمتهایی چین یافت می شود میوه آن با رنگ قرمز یا اغوانی مایل به قرمز شبیه به توپ کوچک کرک‌دار خیلی زیبا بوده. درختان یانگ‌ می عمدتا در پارک‌ها و باغ‌ها جنبه‌ی زینتی داشته و میوه‌های قرمز رنگ آنها دارای طعمی دوست داشتنی هستند. هسته بزرگ یانگ‌ می حدود نیمی از کل حجم میوه را به خود اختصاص می‌دهد. این میوه در کشورهایی مثل ایران بسیار کمیاب و حتی نادر است. درختان یانگ‌می عمدتا در پارک‌ها و باغ‌ها جنبه‌ی زینتی داشته و میوه‌های قرمز رنگ آن دارای طعمی دوست داشتنی است. عجیب ترین میوه های جهان

هسته بزرگ یانگ‌ می حدود نیمی از کل حجم میوه را به خود اختصاص می‌دهد. ظاهر این میوه کروی و حداکثر قطر آن سه سانتی‌متر است. پوستی زیر و برجسته دارد و رنگ گوشت آن مشابه یا روشن‌تر از رنگ پوست آن است. در هسته‌ی میوه دانه‌ای قرار دارد که اندازه‌ی آن حدود نصف قطر میوه است. میوه‌های رسیده را به همان صورت می‌توان مصرف کرد اما در ترکیبات ژله و مربا نیز به کار می‌روند. حتی میوه‌های خشک و آب یام‌بری نیز در فروشگاه‌ها یافت می‌شود.

ششم: مانگوستین

این میوه هم در نواحی گرمسیری و استوایی می روید و در کشورهای جنوب شرقی آسیا نظیر تایلند، مالزی، سنگاپور، ویتنام و اندونزی یافت می شود.

مانگوستین ها میوه هایی با پوستی به رنگ قرمز یا بنفش تیره، گوشته سفید و در اندازه یک هلو هستند. از لحاظ ظاهر شبیه بادمجان دلمه ای است، با همان رنگ و از بادمجان کوچکتر است و خیلی خوش طعم،مزه ای بین ترش و شیرین دارد و به خاطر طعم و ارزش غذایی که دارد آن را ملکه میوه ها می دانند.پوست آن کمی سفت اما میوه آن نرم و لطیف است.

در طب آسیای شرقی از جوشانده پوست این میوه برای درمان معده درد، اسهال و بیماری های عفونی استاده می شده است.در پوست این میوه مقادیر بالایی ویتامین B و E موجود است و در درمان بیماری های باکتریایی کاربرد دارد.

خود مانگوستین نیز در درمان بیماری های میکروبی، باکتریایی و برخی سرطان ها مورد استفاده دارد و منبع کلسیم ،آهن و فیبر است.تحقیقات نشان می دهد که این میوه سرشار از آنتی اکسیدان است که در تقویت سیستم دفاعی بدن نقش به سزای دارد. ضد باکتری و ضد قارچ ،مخصوصامناسب برای بیماری مزمن ویروس اچ آی وی است. جریان خون را بهبود می بخشد.  تب بر است. جوشانده پودر پوست آن قند خون را کاهش می دهد. به علت وجود گزانتون بالا ،آرام بخش است و افسردگی را کاهش می دهد.

هفتم: دوریان

زادگاه اصلی این میوه که به آن خارگیل هم گفته می شود برونئی و اندونزی و مالزی است. به دلیل اندازه بزرگ آن به ملکه میوه‌ها معروف است. این میوه دارای بوی بسیار بدی است، به همین دلیل استفاده از آن در اماکن عمومی ممنوع است، اما طعم آن شیرین است. گوشت این میوه محدوده رنگی دارد که رایج ترین آنها زرد، سفید و یا طلایی همچنین می تواند قرمز یا سبز باشد.

خارگیل در غذاهای شیرین و خوش طعم استفاده می شود.  خارگیل خام دارای ۶۵٪ آب، ۲۷٪ کربوهیدرات (شامل ۴٪ فیبر غذایی)، ۵٪ چربی و ۱٪ پروتئین است. ۱۰۰ گرم خارگیل خام یا تازهٔ یخ‌زده ۳۳ درصد از نیاز روزانهٔ تیامین و مقدار متوسط دیگر ویتامین‌های گروه ب، ویتامین ث و منگنز (۱۵ تا ۲۰ درصد نیاز روزانه) را فراهم می‌کند.